REISWIJVEN / Reisroute Georgië: de 7 plekken die je niet wilt missen

Van alle mooie reizen die ik heb mogen maken, heeft Georgië het meeste indruk gemaakt. Ik ben verliefd geworden op de levendige hoofdstad Tbilisi, de authentieke Georgische keuken en lokale wijnen, de eeuwenoude gebouwen en grotsteden, en bovenal de adembenemend mooie natuur in het Kaukasus gebergte. Georgië is niet heel erg groot, dus een roadtrip van twee tot drie weken is de beste manier om het land te ontdekken. Maar ook met openbaar vervoer is rondreizen goed te doen. In deze blog laat gastblogger Charelle je zien welke plekken je echt niet wilt missen tijdens jouw reisroute door Georgië.

Wil jij ook eens een gastblog schrijven voor Reiswijven?
Kijk dan bij contact hoe je ons het beste kunt benaderen!

Reisroute Georgië: de 7 plekken die je zeker niet wilt missen

#1 Tbilisi

Wij begonnen onze reisroute door Georgië in de hoofdstad Tbilisi. Dit is een gezellige en levendige stad met meer dan één miljoen inwoners. Dat is maar liefst een derde van de hele bevolking. Het is een mooie kennismaking met zowel de rijke geschiedenis als de toekomst van Georgië. In het oude stadscentrum loop je door kleine steegjes met kleurige huisjes en houten balkonnetjes. Hier staan ook de iconische thermale baden en het 17^e-eeuws Narikala Fort.

Maar Tbilisi staat niet stil. In 2004 is de grootse Samebakathedraal gebouwd, die 87 meter hoog is en boven de hele stad uittorent. Ook de hypermoderne Vredesbrug van glas en staal en de handige kabelbaan staan symbool voor de moderne stad die Tbilisi vandaag de dag is. ’s Avonds serveren de authentieke tavernas overheerlijke Georgische gerechten en lokale wijn. En als je daarna nog op pad wilt, heeft het rauwe nachtleven genoeg te bieden.

#2 David Gareja

De beste optie om het land buiten de hoofdstad te verkennen is met een 4×4 auto. Dan kun je gaan en staan waar je wilt en naar de beste plekken toe die Georgië te bieden heeft. Maar het is niet noodzakelijk. Ook met dagtrips, toertjes, treinen en marshrutkas (gele busjes) kom je een heel eind.

Een van de meest indrukwekkende 4×4 self drive routes is van Tbilisi naar het historische grotklooster David Gareja. Een trip van een paar uur langs de vervallen, industriële Sovjetstad Rustavi en door woestijnachtig niemandsland. De verharde weg verandert al vrij snel in niets meer dan kronkelige autosporen in het zand. Je rijdt door enorme vlaktes met uitzichten zover het oog rijkt. Een onwerkelijke omgeving, maar o zo mooi.

Op het moment dat je écht gaat twijfelen aan je navigatie skills doemt daar de kleine parkeerplaats van David Gareja op. In dit uit de rots gehouwen klooster wonen nog een paar monniken en na zo’n tocht kun je niet anders dan je afvragen hoe op deze afgelegen plek mensen leven.

Het hele complex omvat honderden kamers, kerken, cellen, woonverblijven en een aantal muurschilderingen. Je bent hier al gauw twee tot drie uur aan het wandelen om alles te zien. Na een flinke klim de bergwand op sta je letterlijk op de (betwiste) grens tussen Georgië en Azerbeidzjan. In beide richtingen heb je ongeëvenaarde uitzichten over het uitgestrekte landschap. Zowel de tocht ernaartoe als het klooster zelf zijn absolute highlights van een reis door Georgië.

#3 Kakheti

Kakheti is het wijngebied van het land. De talloze wijngaarden zijn niet te missen. Het is erg leuk om meer te leren over de traditionele manier van wijn maken in deze regio, dus ga zeker langs bij één van de wijnhuizen tijdens je reisroute door Georgië. Daarnaast zijn er in dit gebied een paar historische dorpen met oude kastelen en kathedralen, die zeker een bezoekje waard zijn. Het bosrijke nationale park Lagodekhi ligt vlakbij de grens met Armenië, en is een goede plek om een dag te wandelen.

De beste uitvalsbasis om deze regio te ontdekken is het schilderachtige dorpje Sighnaghi. Dit dorpje is, in tegenstelling tot de andere dorpen in de regio, volledig gerestaureerd en doet Toscaans aan. Het heeft een unieke ligging op de top van een heuvel met vergezichten over de Alazani vallei. Op de horizon zie je de eerste sneeuwtoppen van het Kaukasus gebergte. Hopelijk gaat het al kriebelen, want dat is je volgende bestemming.

#4 Military Highway

Om in de Kaukasus te komen moet je de snelweg tussen Tbilisi in Georgië en Vladikavkaz in Rusland rijden, ook wel de Military Highway genoemd. Deze epische weg is 208 kilometer lang en doorkruist de grillige bergen van de Kaukasus. Onderweg is er genoeg te zien. Zo kom je langs de voormalige hoofdstad van Georgië, Mtskheta, het turquoise Zhinvali meer met het kenmerkende Ananuri kasteel, het vriendschapsmonument tussen de Sovjet Unie en Georgië, de bijna 2400 meter hoge Jvari Pass, het skigebied Gudauri en uiteindelijk het bergdorpje Stepantsminda. Hier zie je voor het eerst hoe hoog die indrukwekkende bergen eigenlijk zijn. Je voelt je nietig tegenover die onbeweeglijke bergen die hoog boven je uit torenen. Het zijn immers de hoogste bergen in heel Europa.

#5 Kazbegi

Het dorpje Stepantsminda ligt in het nationale park Kazbegi, bijna tegen de Russische grens aan, en zit helemaal vol met eenvoudige guesthouses. Hoewel het dorpje zelf niet heel bijzonder is, is het wel een goede verblijfplaats om Kazbegi te verkennen. Je bevindt je hier middenin de Kaukasus, aan de voet van de berg Kazbek (5054 meter).

Als je vanaf Stepantsminda omhoog kijkt zie je voor de besneeuwde piek van Kazbek het silhouet van een kerkje. Deze Gergeti Trinity kerk is één van de topattracties van Georgië door de unieke ligging hoog in de bergen. Een wandeling of ritje met de auto (4×4) hiernaartoe is een must.

Iets verderop ligt de mystieke Truso vallei. Een brede, groene vallei ingesloten door golvende bergketens. Hier en daar vind je ruïnes van dorpjes. Nog niet zo lang geleden woonden hier mensen, maar door de oorlog met Rusland is dit een spookvallei geworden. Middenin de vallei is de dichte grens met het door Rusland bezette Zuid-Ossetië. Een bizarre gewaarwording. De combinatie van de heftige recente geschiedenis en het onbeschrijflijk mooie natuurgeweld blijft je nog lang bij.

En dit zijn slechts twee voorbeelden van al het moois dat Kazbegi te bieden heeft. Er zijn prachtige wandelingen in de omgeving, nog meer valleien en kleine dorpjes, de Dariali kloof, watervallen en je kunt uitstekend paragliden. Er is dus genoeg te doen en te zien om je een paar dagen te vermaken.

#6 Vardzia

Na de grensregio’s met Azerbeidzjan, Armenië en Rusland te hebben bezocht, gaan we nu naar een andere uithoek: de grensregio met Turkije. Hier ligt de middeleeuwse grotstad Vardzia in een afgelegen vallei. Eenmaal van de hoofdweg af volg je de glinsterende en kronkelende Mtkvari rivier door de ruige vallei om bij Vardzia te komen. In deze stad woonden ooit meer dan 2000 monniken. Ondertussen zijn er al 400 kamers, 13 kerken, 25 wijnkelders en een complex tunnelsysteem ontdekt. Verdwaal in het doolhof van trappetjes, grotten en tunnels totdat je alles gezien hebt.

In dit gebied liggen nog wat andere bijzondere gebouwen, zoals het Khertvisi Fort, het Tmogvi Kasteel en het bekende Rabati Kasteel. Voor Wie Is De Mol kijkers is de laatstgenoemde extra speciaal, want hier speelde de finale van het seizoen in 2018 zich af. Neem dus zeker één of twee dagen de tijd voor deze plek, in plaats van alleen een snel bezoekje aan Vardzia.

#7 Svanetië

Ik heb het beste voor het laatste bewaard: we eindigen de reisroute door Georgië in het historische Svanetië. In het noordwesten van Georgië, tussen de grens met Rusland en de twee de facto onafhankelijke gebieden Abchazië en Zuid-Ossetië, ligt “het dak van Europa”. Svanetië is namelijk het hoogste, permanent bewoonde gebied in heel Europa. Hier wonen de Svan mensen. Een groep mensen met eigen culturele gebruiken en een ongeschreven taal. Hoewel de bergen in Kazbegi al indrukwekkend waren, zijn ze hier nóg groter, grilliger en onbegaanbaarder. Sommige dorpjes zijn bijvoorbeeld bedolven onder sneeuw gedurende meer dan zes maanden per jaar. Je kunt dit gebied dus alleen in de zomer bezoeken. Wandelen en paardrijden zijn bij uitstek de manieren om de uitzichten op de ijzige bergpieken in je op te nemen.

De asfaltweg houdt op te bestaan in het enigszins toeristische dorpje Mestia. Als je verder wilt reizen heb je zeker een 4×4 auto nodig. De paar reizigers die nog verder gaan reizen meestal naar Ushguli, wat op de UNESCO Werelderfgoedlijst staat. Ushguli bestaat uit vier dorpjes in de schaduw van de hoogste berg van Georgië, Shkhara (5193 meter). Je waant je hier in de middeleeuwen. Een oude vrouw melkt een paar koeien middenin de modderige straten. De gebouwen bestaan uit kleine huisjes van losse stenen en merkwaardige torens. Een jongen haast zich op zijn paard naar een vriendje in het volgende dorpje. Toen ik hier net aankwam dacht ik: wat doe ik hier? Maar toen ik de volgende ochtend de zon zag opkomen achter de hoogste berg die ik ooit had gezien wist ik het. Dit is avontuur. Dit is fantastisch. En ook dit is Europa.